Brendel René

Hij heeft zijn domein geen naam gegeven, maar iedereen noemt hem Brendel, zijn eigen naam. René, 73 jaar oud, is op late leeftijd in de wijn terechtgekomen, maar met passie. Hij kan uren praten over Cerdon en Bugey, het liefst in zijn kelder, rue de l'Église in Journans. En de proeverij, evenzeer als deze sprankelende verhalen, is de afleiding waard.

Deze voormalige manager van een vrijetijdscentrum heeft zich voor het eerst als amateur in de wijngaard gewaagd door een handje te helpen bij Jo en Gilles Ballet, wijnbouwers in Journans. Vervolgens, van wijnstok naar wijnstok, een paar stukken land pachtend, de rest kopend, lanceerde hij zichzelf in 1988, de animatie verlatend om wijnbouwer te worden.

"Ik ben begonnen met de productie van mousserende wijn in een tank van 200 liter, volgens de voorouderlijke methode, en sindsdien heb ik, in goede jaren, ongeveer 15.000 flessen geproduceerd. René heeft 23 percelen, in 4 verschillende gemeenten, "dat is iets minder dan 3 hectare. Het ingewikkeldste is om land te vinden. Wijnbouwers moeten concurreren met bouwgrond, die voor een gemeente winstgevender is dan druiven, vanwege de woningbelasting. En dan moet je het recht krijgen om te planten als je de hoek gevonden hebt.

Maar er is geen reden tot klagen, de producenten van cerdon hebben een trouwe klantenkring: "Het is praktisch van tevoren verkocht, we hebben moeite om aan de vraag te voldoen".

De reden voor dit succes?

De reden voor dit succes? Mooi, rozig, feestelijk, de cerdon is zoet, sprankelend met een voorouderlijke methode van wijn maken als bonus voor de puristen. Kortom, het voldoet aan alle smaken, de onze in ieder geval. Maar de laatste twee jaar hebben het klimaat en de gulzige dassen hun tol geëist. "Het is simpel, ik heb de productie met de helft verminderd. Maar René blijft zen, een rondleiding door zijn wijngaarden is genoeg om hem zijn glimlach terug te geven, verborgen achter zijn snor.

Een kennis opgedaan op het werk en laat in het leven

"Ik heb geleerd van de ouderen, zij hebben mij geleerd dat een zo natuurlijk mogelijke werkwijze mooie wijnstokken oplevert, maar bovenal betekent het goed in je omgeving staan. Gilles Ballet heeft me laten zien hoe je moet snoeien en pater Magdeleine, uit Gravelles, heeft me geleerd hoe je wijn moet maken. Uiteindelijk is het epos van René Brendel vooral een levensfilosofie.

De wijnstok conserveert," grapt hij, "het is fysiek en je bent constant in contact met de natuur.

René Brendel heeft niet het officiële "biologische" label, maar sinds hij in de wijngaarden werkt, heeft hij de praktijken overgenomen: "Ik heb veel oude wijnstokken waar ik niet gemechaniseerd kan werken. Ik gebruik alleen biologische behandelingsproducten, en in beperkte hoeveelheden, geen onkruidverdelgers. Het feit dat ik jarenlang voor kinderen heb gezorgd, dat ik hen bewust heb gemaakt van de natuur en gezondheid, heeft denk ik zijn sporen op mij nagelaten.

Zijn toekomst?

Binnenkort zou hij zichzelf kunnen zien als mentor voor jonge wijnbouwers, om het stokje vlot door te geven, want zijn kinderen zijn helemaal niet betrokken bij de wijngaard. "Mijn zorg is om door te geven wat ik hier heb proberen op te bouwen. Met drie of vier collega's zijn we allemaal vanaf nul begonnen, en naarmate we ouder worden, denken we na over de toekomst. We willen een bedrijf oprichten met twee jonge mensen. Twee, want dan kunnen ze elkaar afwisselen, want het werk is zo ondankbaar, ondanks de kwaliteit van het leven rondom. Op die manier zouden zij vrije tijd hebben en zou ik beetje bij beetje mijn land en mijn knowhow aan hen kunnen doorgeven.

Alcoholmisbruik is gevaarlijk, gebruik het met mate.