Deze Romeinse kolonie was zeer actief, want zij lag op de verbindingsweg tussen Lugdunum (Lyon) en Germania en ook op de route naar de Alpen. Tijdens de Karolingische periode, toen het feodalisme zijn intrede deed, plaatsten de heren van Manassès zich onder de suzereiniteit van de graven van Bourgondië (rond 863). De meest glansrijke periode van de heerlijkheid was tussen de 12e en 13e eeuw, gekenmerkt door een bliksemsnelle uitbreiding langs de Revermont tot aan de oevers van de Rhône. De Heren van Coligny werden de bewakers van alle doorgangen die van de vlakten van de Saône naar de Bugey leiden.
De familie Coligny was een van de oudste families van de Franse adel en vormde verschillende takken. De familie, uitgestorven aan het einde van de 17e eeuw, schonk Frankrijk twee maarschalken, een luitenant-generaal van de infanterie en twee admiraals, alsmede een kardinaal, een bisschop van Beauvais en een aartsbisschop van Lyon. De meest illustere onder hen was de Franse admiraal Gaspard II de Coligny (1519-1572), een trouwe hoveling van de koningen François I, Henri II en Charles IX. Hij was het eerste en beroemdste slachtoffer van het bloedbad op St Bartholomew's Day.
Het feodale kasteel werd in de 15e eeuw ontmanteld door de Franse troepen van Lodewijk XI: er is vandaag niets meer van over. Het middeleeuwse verleden is echter nog steeds zichtbaar in sommige huizen. Het centrale plein ligt dichter bij het heden met een architectonisch ensemble waartoe in 1855 werd besloten en dat de graanschuur, het stadhuis, de school (tegenwoordig het postkantoor) en de openbare weegbrug omvat.
Maar het meest bewonderenswaardige kenmerk is de aiguayoir (1811). Dit grote bassin was bestemd voor het baden van de paarden van de koetsen die de "zoutroute" namen en in Coligny halt hielden. Zij gingen tot hun buiken in het water om zich te wassen en te verfrissen. Hij wordt gevoed door de overloop van de fontein van Tilleuls, waarvan het heldere water afkomstig is van de bron van Goubey. In de aiguayoir kan het water tot een meter stijgen. Bezoekers van de beroemde ouderwetse kermis van Bresse (eerste dinsdag van augustus) kunnen de vrolijk snuivende Comtépaarden bewonderen.
Wat het religieuze erfgoed betreft, telt de gemeente een aanzienlijk aantal kruisen, waarvan er één het Mariamonument siert dat zich aan de zuidelijke ingang van het dorp bevindt. Het werd in 1857 op het oude kerkhof gebouwd, is in neogotische stijl opgetrokken en telt zeventien beelden, waaronder de profeten Mozes, David, Jesaja en Ezechiël, en op de centrale plaats de Maagd Maria.
In het centrum van het dorp staat de kerk Saint-Martin, gedeeltelijk herbouwd in de 19e eeuw (schip), maar die haar oorspronkelijke uiterlijk heeft behouden. (schip), maar dat zijn 15e eeuwse gotische koor heeft behouden. Document om binnen te bezoeken.