Viaduc de Cize-Bolozon

In 1865 wilde de Algemene Raad van de Ain een spoorlijn aanleggen tussen Bourg-en-Bresse en La Cluse. Om de Ain over te steken, werd de gemeente Cize gekozen. De werkzaamheden begonnen in 1870 en vergden omvangrijke werkzaamheden aan de funderingen, waarvoor graafwerkzaamheden op de bodem van de rivier nodig waren. De gebruikte materialen waren afkomstig uit de directe omgeving: grind en zand uit de rivier, stenen uit de nabijgelegen steengroeven van Bolozon, Grand-Corent en Corveissiat, en kalk uit Virieu-le-Grand en Le Teil.
De bouw werd voltooid in 1875 en bereikte een totale lengte van 269 m en een hoogte van 52 m. Het is twee verdiepingen hoog en heeft zeventien halfronde bogen: elf bovenste voor het spoorwegverkeer en zes onderste voor het wegverkeer.
Op 6 juli 1876 werd het baanvak Simandre-Cize geopend na de voltooiing van de Racouze-tunnel en de opening van het station Cize-Blozon. De brug werd in 1905 opengesteld voor het wegverkeer. De enkelsporige Karpatenlijn werd tot 1884 geëxploiteerd door de Compagnie des Dombes et des chemins de fer du sud-ouest, daarna door de PLM tot 1938, toen de pas opgerichte SNCF de lijn overnam. Vandaag rijdt de TGV "Bourg-Genève" over het viaduct om de rivier over te steken.
Op 12 juli 1944 lanceerden Franse verzetsstrijders een actie op het viaduct om de spoorwegverbindingen af te snijden en zo de opmars van de Duitsers te vertragen. Zij plaatsten explosieve ladingen onder een boog van de weg en een andere van de spoorweg. De explosies waren slechts bedoeld om het viaduct lichte schade toe te brengen, maar bleken fataal: het werd bijna volledig verwoest. Het viaduct heeft geen steunpunten aan de uiteinden, zodat het dek alleen door de pijlers wordt ondersteund. In nauwelijks twintig minuten stortten de pijlers van de gedolven gewelven in, waardoor de structuur destabiliseerde en volledig instortte. De indrukwekkende hoeveelheid puin heeft zelfs de loop van de rivier veranderd!
Het nieuwe viaduct werd tussen 1947 en 1950 vrijwel identiek herbouwd. Er waren echter een paar veranderingen: de steen werd grotendeels vervangen door beton, dat was gereserveerd voor de bekleding. De afmetingen werden enigszins gewijzigd, vooral in de onderste bouwlaag, naar aanleiding van verzoeken van bepaalde burgemeesters om de boogopeningen van de rijweg te verbreden.