Tumulus de Corveissiat

Het Latijnse woord tumulus (meervoud tumuli) verwijst naar een kunstmatige verhoging, al dan niet cirkelvormig, die een begraafplaats bedekt. Soms wordt ook het woord "grafheuvel" gebruikt.
De grootte van het graf kan variëren van een eenvoudige storting van verbrande botten tot een zeer uitgebreide grafkamer gemaakt van droge stenen en/of platen, in welk geval het bekend staat als een megalithische tumulus.
Vandaag de dag zijn aarden grafheuvels zeldzaam, omdat erosie en menselijke activiteiten ze deels hebben uitgewist. Stenen grafheuvels zijn daarentegen vrij goed bewaard gebleven. Dit type begraving kwam veel voor in de vroege ijzertijd (750 voor Christus tot 450 voor Christus).
De site van Corveissiat maakt deel uit van een groot complex van soortgelijke sites op de hoogvlakten van de Jura. Een in 1976 uitgevoerd luchtonderzoek heeft een groep grafheuvels aan het licht gebracht die zich uitstrekt over een groot gebied in de richting van Aromas; we moeten dus spreken van de grafheuvels van het plateau van Aromas-Corveissiat. We kunnen concluderen dat de menselijke bewoning in deze periode aanzienlijk was.
De artefacten zijn opgestuurd naar het Natuurhistorisch Museum in Lyon.