Treffort, village médièval perché
Park en tuin

Treffort, village médièval perché

-

De geschiedenis van Treffort wordt in de boeken reeds vermeld in 974 (Trefortium) met de bouw van het eerste versterkte huis, maar het lijdt geen twijfel dat de plaats al veel eerder werd bewoond, met name in de Gallo-Romeinse periode. Treffort, dat tegen de eerste bergketens van de Jura aanligt, is een hooggelegen dorp dat zijn middeleeuwse vorm heeft behouden.
De stad behoorde toe aan de heren van Coligny, aan wie we de bouw van het kasteel te danken hebben, en aan de heer van de Tour du Pin, die aan de inwoners een concessie verleende, maar die Treffort in 1289 aan de graaf van Savoye moest afstaan. Deze laatste gaf de stad stadsmuren, doorboord met ten minste zes poorten en verdedigd door meer dan dertig torens, waarvan de resten nog te zien zijn. In 1601 werd Treffort bij het Verdrag van Lyon bij het koninkrijk Frankrijk gevoegd.
Ook de wijnstok heeft meer dan duizend jaar lang zijn stempel op de stad gedrukt, tot de komst van de Phylloxera en de Eerste Wereldoorlog. Tegenwoordig vervangt de Comté wijn de "p'tit vin" van de Cavets (bijnaam van de inwoners van Revermont).
Treffort was een grensplaats met de Franche-Comté, die vlak achter de berg ligt. De stad, die verschillende malen belegerd werd, vond rust met de aansluiting van het graafschap bij Frankrijk in 1678.
De overblijfselen van het kasteel (nu in privé-bezit) zijn nog steeds te zien uit deze verdedigingsperiode, en u kunt een wandeling maken over de overdekte loopbrug die langs de oude vestingmuren aan de valleizijde loopt. Gebouwd door de Savoyards, waren ze doorboord met ten minste zes poorten en voorzien van meer dan dertig torens, en hun hoogte was gelijk aan die van de kerk.
Het versterkte huis uit de Hoge Middeleeuwen onderging in de 13e eeuw een gedaanteverwisseling onder impuls van de Heren van Coligny. Het werd een defensief kasteel, versterkt met acht torens, waarvan er een, in het zuiden, als ingang diende. Het besloeg een vierhoek van 60 m x 43 m, in het zuiden beschermd door een gracht en een ophaalbrug, en in het noorden door een in de rots gegraven gracht, die nu als weg wordt gebruikt. Het werd in de 16e eeuw verwoest en omgevormd tot steengroeve (talrijke hergebruiken zijn in het hele dorp te zien). Het werd gekocht en gedeeltelijk herbouwd door Tony Ferret (1851-1923), departementaal architect van de Ain.
Rue Pelot: toponiem van het Frans-Provençaalse "pêl" (haar) in verband met de huidverwerkende industrie of ""pelo"" (gruel) en in verband met de aanwezigheid van een graandorsgebied. De leerlooiers vonden het water van de Nacaretan, een beekje dat voor hun werk van essentieel belang was omdat het buiten de stad lag, om de onaangename geur van de huiden te vermijden. De binnenplaatsen van de huizen (aan de rechterkant van de straat) aan de voet van de oude vestingmuren werden vroeger gebruikt als dorsvloeren.
Fontein met drie waterspuiten: een buitengewone vooruitgang, die de inwoners in staat stelde niet langer water van buiten het dorp te halen. Volgens de legende vloeide de wijn er in goede oogstjaren rijkelijk uit.
Fontein van Carrouge (1850): op de plaats van een oud huis (overblijfselen van een schoorsteen, muurnissen...). Carrouge, van het Latijnse ""quadrivium"", betekent kruispunt van vier wegen.
Rue Ferrachat: van het Latijnse ""ferrarius"" (smid) of ""ferratus"" (bedekt met ijzer). Onder de straat, is er een Romeinse cisterne. Te zien: gootsteenkanalen die uit de gevels steken. Brughuis: deze voorgevel heeft ramen met middenkozijnen, een bovendorpel met korfdeurklink en vooral een trap die "brug" wordt genoemd. Het gaf toegang tot het huis, dat hoger lag dan de straat vanwege de wijnkelder, die half in de rots was ingegraven. De andere bruggen werden in de 19e eeuw afgebroken om het verkeer te vergemakkelijken. De holle pijler (hergebruikt) was gevuld met water en werd door de wagenmaker gebruikt om de metalen banden van de wagenwielen af te koelen om ze aan te spannen.
Rue du Fiscal: deze leidde rechtstreeks naar de oude châtellenie, waar de belastingen werden geïnd.
De hallen: deze dateren uit de 14e eeuw en bestonden aanvankelijk uit houten zuilen en muren van kasseien. Elke donderdagochtend werd er markt gehouden. De middag was gereserveerd voor openbare hoorzittingen door de landheer. Door brand verwoest, werden zij in de 14e eeuw herbouwd.
De kerk Notre Dame de l'Assomption (14e eeuw) bevindt zich boven in het dorp, vlak bij het kasteel. De klokkentoren werd gebouwd met de hulp van de monniken van Nantua, terwijl het schip aan de dorpelingen werd overgelaten en inderhaast werd overdekt. Dit verklaart de kloof tussen het schip en de klokkentoren. De voorgevel werd in de 15e en 16e eeuw rijkelijk versierd. De Maagd met Kind wordt beschut door een gotisch baldakijn. Aan weerszijden van het ingangsportaal zijn drie wapenschilden aangebracht om de terugkeer van Bresse en Revermont naar het Huis Savoie te vieren, door het huwelijk van hertog Emmanuel-Philibert van Savoie met de dochter van François I, Marguerite de France. Het kruis boven de gevel wordt doorboord door een oculus en heeft in het midden takken in de vorm van een fleur-de-lys.
Binnen zijn de kraampjes in Lodewijk XIV-stijl opmerkelijk. Ze zijn afkomstig uit het kartuizerklooster van Sélignac, dat enkele kilometers verderop ligt; de gebeeldhouwde medaillons illustreren het leven van Saint-Bruno, stichter van de kartuizerorde, vanaf het aannemen van het habijt tot aan zijn dood.

Treffort, village médièval perché
Le village
01370 VAL-REVERMONT
  • Frans
  • Huisdieren welkom
Faciliteiten
  • Picknickplaats
  • Parkplatz
Tarieven & openingstijden Opening :

Brochures Montagnes du Jura

Blader online door onze brochures

En résumé
Mail ons
Contact opnemen met de dienstverlener
Privacybeleid *