Les Chevaux de Beltane

Ik begon mijn ruiterstage toen ik negen was. Ik werd er al snel verliefd op, maar ik had vaak een beetje een knoop in mijn maag voordat ik ging rijden en ik had vanaf het begin de intuïtie dat de druk op ruiters en paarden in deze omgeving niet ideaal was. Op 14-jarige leeftijd kreeg ik het boek "Dansen met paarden" van Hempfling en dat was de katalysator. De afgelopen 25 jaar heb ik me ingezet voor harmonie in de menselijke relatie tussen mens en paard.

Vandaag de dag bied ik gevoelig en authentiek paardrijden aan in Les Chevaux de Beltane, een school die ik heb opgericht.
Hier leer je zowel innovatieve vaardigheden en knowhow als beproefde traditionele technieken, maar met een welwillende benadering. De spelletjes van dominantie en onderwerping zijn achterhaald en ik zorg ervoor dat ze ons gedrag niet in de weg staan. Bewust van het eeuwenlange gebruik van het paard in de oorlog en de militaire sfeer, deprogrammeren we dit erfgoed sessie na sessie.
Ik wil de vrijheid van de ontmoeting tussen kind en paard, die elke ruiter in zich draagt, opnieuw activeren.
Een van de geboden die ons kunnen afhouden van een ontroerend moment met paarden is onze relatie met tijd. Hier nemen we de tijd. Onze zoektocht is gericht op meesterschap, niet op resultaten. Ik heb een sterke voorkeur voor het proces, voor pedagogische nauwkeurigheid. Ons doel hier is niet om spectaculair te zijn of te controleren, het is om voortdurend bij te sturen, te luisteren, aandachtig te blijven, seconde na seconde, naar onze fysieke sensaties, naar onze innerlijke taal, naar die van het paard dat we observeren, die we voelen door ons lichaam. We geven ruimte terug aan het subtiele, aan het oneindig grote binnen het oneindig kleine, aan ons innerlijk. Ik ben erg geraakt door deze zintuiglijkheid en authenticiteit in de paardensportpraktijk.
Ik heb het geluk dat ik een ongewoon vermogen heb om zonder oordeel te luisteren, waardoor elk paard en elk mens zich weer kunnen verbinden met wie ze zijn, terwijl ze veilig blijven in mijn omgeving.

Als deze woorden je aanspreken, staan mijn deuren open om je te verwelkomen en zullen we samen wandelen op deze draad tussen willen en laten, tussen verticaliteit en horizontaliteit, tussen precisie en experimenteren, tussen lichamelijkheid en begrip, tussen nauwkeurigheid en het recht om fouten te maken.