Le Grand Séminaire de Besançon

Het grote seminarie van Besançon werd tussen 1670 en 1695 gebouwd door de aartsbisschop van Besançon, Antoine-Pierre de Grammont, volgens de plannen van de econoom, Abbé Durnel. In de 18e eeuw verhoogde architect Jean-Pierre Galezot het portaal en voegde een extra hoofdgebouw toe.
De kapel van het seminarie, gebouwd tussen 1670 en 1688 in jezuïetenstijl, heeft een weelderige voorgevel van twee verdiepingen met Korinthische pilasters.
Het seminarie van Besançon kreeg nieuwe adelbrieven toen het door de grote deur de literatuur binnenkwam; Stendhal liet zijn hoofdheld Julien Sorel er namelijk passeren. De roman wijkt af van de werkelijkheid, maar de verbeelding doet ons het Rood en Zwart herbeleven wanneer onze voetstappen in dit gebouw dwalen.