Castrum de Montdidier

Het kasteel van Mont Didier werd tussen de 10de en de 12de eeuw gebouwd voor de Heren van Coligny in het massief van Revermont. De eerste vermelding van het "castrum Montis Dideri" dateert uit de 12e eeuw. Montdidier, waarschijnlijk een Gallische vesting uit de ijzertijd, werd vervolgens een feodaal kasteel in de middeleeuwen.

Tijdens de oorlogen tussen Savoie en de Dauphiné (1282/1355) werd de stad ten minste tweemaal belegerd, ingenomen en verwoest. Als zetel van een belangrijke lokale macht, bereikte het kasteel zijn hoogtepunt onder het bewind van de hertogen van Savoye in de 15e eeuw. Grenzend aan het graafschap Bourgondië, werd het geplunderd door de troepen van Lodewijk XI (1479/1480).

In het hart van middeleeuws Europa was het gebouw het middelpunt van eeuwenoude strijd tussen Frankrijk, Bourgondië, Savoye en het Heilige Roomse Rijk om territoriale overheersing. Deze grensgeschillen waren ook de oorzaak van de ondergang van het kasteel; het werd in 1595 definitief verwoest door de mannen van Biron en Henri IV.

De overblijfselen van de westelijke gordijnmuren en de hoge toren, de donjon, zijn overgebleven. (Voetgangerstoegang / Uitzichtpunt)

Toegang vanaf de kapel van St Maurice d'Echazeaux (Ain) of de parkeerplaats van Marsonna (Jura)