Stèle marie-hélène wuilleumier

Marie-Hélène Wuilleumier, onderwijzeres in Parijs, sloot zich al heel vroeg aan bij het Verzet. Ze werd lid van Kolonel Lagarde's inlichtingen netwerk. Deze groep werd ontmanteld door de Gestapo.
In 1944 kreeg Lagarde de opdracht naar Prémanon te gaan om er een school voor managers op te richten die het plaatselijke maquis moest structureren. Vanuit de Haut-Jura trok dit maquis vervolgens in de buurt van Remoray en vanaf mei 1944 vestigde het zich in La Planée, op een plaats die La Citerne heette. Deze eenheid telde ongeveer twintig leden, waaronder vijf jonge meisjes. Marie-Hélène was belast met de bevoorrading en het contact met de bevolking.
Een paar dagen voor de affaire La Planée werd een van de maquisards gevangen genomen door douanebeambten. Hij werd overgedragen aan de "Feldgendarmerie" van Pontarlier en bekende de locatie van het kamp La Planée. Op 13 juli 1944, rond 17.30 uur, kwam een konvooi van Duitse en Oekraïense soldaten in het dorp aan. Na een eerste schermutseling, waarbij een jonge vuurvaste in de benen werd geschoten, zette het detachement zijn opmars naar het kamp voort. Door de ongeorganiseerde aanval van de vijand konden de Maquis ontsnappen. Marie-Hélène, die in de linkerzij werd geschoten, slaagde erin zich bij haar wapenbroeders te voegen. Zij maakten een draagbaar om haar te dragen, maar om redenen die waarschijnlijk nooit zullen worden verklaard, lieten zij het slachtoffer achter in het gezelschap van een andere vrouw, Scarlett. De twee ongelukkige vrouwen zijn eindelijk omsingeld. Het hoofd van het detachement beval Scarlett terug te brengen naar de tank en Marie-Hélène ter plaatse te executeren, van dichtbij neergeschoten. Een stele en een ex-voto zijn sindsdien
Een gedenksteen en een ex-voto zijn sindsdien op de plaats van de tragedie geplaatst.
Elk jaar wordt daar door de gemeente een herdenkingsplechtigheid georganiseerd.