Collégiale Saint-Antoine

Historisch monument - 13e / 15e eeuw

In 1411 sticht Jean III de Chalon Arlay een kapittel van kanunniken en een jaar later tekent hij een contract met een metselaar uit Auvergne om de collegiale kerk te bouwen vanuit de kapel van het voormalige hospitaal, die de huidige linkerzijbeuk zou worden. De culottes met realistische figuren dateren uit deze periode.

Het gebouw bestaat uit een lang gotisch schip met drie traveeën, geflankeerd door zijbeuken zonder dwarsschip. Het belang van het koor is te danken aan de aanwezigheid van de kanunniken, die de lange diensten volgden en konden rusten op de zetels van barmhartigheid in het koorgestoelte.

In 1462 werd de heerlijkheidskapel, bekend als de "Kapel van de bastaarden van Chalon", toegevoegd aan de noordkant van het koor. Tot 1815 werd de kapittelkerk bekroond door een centrale klokkentoren met een piramidale spits die door brand werd verwoest. In 1830 werden de zijbeuken verlengd in het verlengde van de gewijzigde voorgevel. Door geldgebrek werd de geplande klokkentoren vervangen door een bescheidener constructie, die in 1997 werd gerestaureerd.

Net als in andere steden die door de familie Chalon werden gebouwd, staat de kerk, een historisch monument uit de 13e en 15e eeuw, op de vestingmuren en maakte deel uit van het verdedigingssysteem: de reliëftoren, die tegenwoordig als sacristie wordt gebruikt, bevat een schatkamer, een verzameling van verschillende religieuze voorwerpen uit kerken in het kanton. De collegiale kerk herbergt een belangrijke collectie 15e- en 16e-eeuwse beelden en stroborduurwerk dat in de 17e eeuw door de Annonciades werd gemaakt.