Chapelle Mijoux
Vandaag laat Jaunotte ons de Chapelle Saint-Claude (kapel van Mijoux) in de gemeente La Cluse-et-Mijoux zien.
De kapel van Mijoux werd gebouwd in 1705, en deze kapel is gewijd aan Saint-Claude (net als de kerk van Vuillecin, het dorp van Jaunotte!).
In die tijd heette het gehucht Les Gagelins en de kapel "la Chapelle des Gagelins". Deze laatste werd gesticht, begiftigd en versierd door Claude Belot de la Vilette, kanunnik en hoge cantor van de metropolitaanse kerk van Besançon, die vele gehuchten bezat. Zoals vaak het geval is, leverden de inwoners het materiaal en betaalde Messire Belot de la Vilette de arbeid. De klok werd gegoten en in de klokkentoren geplaatst. Zijn gewicht? 300 pond (ongeveer 140 kilo)!
Messire Belot de la Vilette heeft de kosten voorgeschoten en 50 pond betaald voor zijn deel. Hij was de peetvader, en Huguette ROBBE (Fornage vrouw) de peettante.
In 174,3 wordt aan de aartsbisschop een verzoek gericht om de stichtingsmissen op te dragen op zon- en feestdagen. De inwoners van Chapelle-Mijoux zijn namelijk parochianen van Saint-Pierre de la Cluse, en tijdens de wintermaanden kunnen bejaarden, zieken, zwangere vrouwen en kinderen er niet naartoe vanwege de sneeuw en de overlopende beek. Zij kregen toestemming voor de mis en zelfs voor godsdienstonderricht op zon- en feestdagen (maar alleen in de winter).
De klok werd in 1744 gebroken, maar er werd een nieuwe gegoten die 400 pond (ongeveer 400 kilo) woog. De peetvader was François Belot de la Vilette, neef van de kanunnik, en de peettante was Danielle Gagelin, echtgenote van Pierre Antoine Richard, een cavalier van de maréchaussée en zuster van Claude Gagelin.
Voor de versiering van de kapel geeft de kanunnik 5 schilderijen met zijn wapenschild, een zilveren kelk, een rood damasten kazuifel met een zilveren kruis afgezet met een geel filoselvlechtwerk, een zwart kazuifel afgezet met een wit filoselvlechtwerk doorboord met een daglicht "zeer schoon", een bijpassende albe, een oud Romeins missaal en twee zeer lichte tinnen kandelaars van ongeveer twaalf duim hoog (2,5 cm).
Claude GAGELIN, erewacht van de hertog van RANDAN, schonk een met bladgoud bedekt tabernakel (het altaarstuk) voor de kapel. Er werden ook beelden geschonken voor de decoratie (Sint Franciscus van Assisi, Sint Bonaventura, Sint Jan de Doper, Sint Jan de Evangelist) en op de deur werd een Ecce Homo gegraveerd.
De kapel had een inwonende kapelaan tot 1820. Het dak en de klokkentoren werden in de jaren 2010 gerestaureerd.
Bronnen: Woordenboeken van de gemeenten, ADD serie G123, Frederic DELGRANDI (reproductie verboden)
