Chapelle de Montpetot

Kapel van de Assumptie La Cluse en Mijoux de Montpetot
De kapel werd in de 17e eeuw gebouwd op verzoek van Jacques MATHEY, procureur des impôts en tabellion (griffier) van de justitie van Joux op zijn landgoed op de plaats genaamd "Chez Les Beuques".
In feite bezat Jacques MATHEY een meix in Montpetot, inclusief een huis en land. Dit is waar hij de kapel liet bouwen.
Hij wenste de Maagd te eren en de vervulling van de religieuze plichten van de inwoners van dit gehucht te vergemakkelijken. In die tijd waren er weinig kerken en de inwoners van Montpetot waren verplicht naar Pontarlier te gaan om hun christelijke plichten te vervullen.
Het werd op 1 augustus 1628 gesticht ter ere van de Maagd Maria, Sint-Jacob, Sint-Pieter en Sint-Sebastiaan. De aartsbisschop van Besançon keurde deze stichting op 6 augustus goed en benoemde Antoine Mathey tot eerste aalmoezenier.
Er is bepaald dat het patronaat van deze kapel naar gewoonte zal worden gegeven aan de oudste van de erfgenamen. Vanaf 1729 fungeerden de priesters van Saint Pierre de la Cluse als kapelaanschouwers en deden de mis in de kapel. Tot de revolutie, de dominees POCHARD. GUILLEMIN. POIX en GAUFFRE.
In 1830 liet abt LACROIX de LA CLUSE ET MIJOUX een schip bouwen.
Het koor werd in 1872 door abt GERRIER DE LA CLUSE ET MIJOUX verbouwd en verfraaid. Abt BAILLAUD heeft de gebrandschilderde ramen laten plaatsen.
Binnenin bestaat de doopvont uit een schelp op een zuil, omringd door bloemen en bladeren in reliëf.
In een vergulde houten nis houdt de Maagd Maria een scepter in haar rechterhand en het kind in haar linker. Ze draagt een hoge kroon en haar haren vallen in vlechten op haar borst. Een object van verering, zoals blijkt uit de ex-voto's die de muren bedekken
Deze kapel is verbonden met een zeer populaire cultus van de Maagd die wordt gesmeekt om gunstig weer voor de oogsten te vragen en om de streek te vrijwaren van verschillende oorlogen.
Op 15 augustus 1870 kwam een processie van 6.000 mensen om de Maagd te vragen de streek en zijn soldaten te sparen van de Pruisische aanval.
Tijdens een jaar van droogte kwamen de inwoners van een naburig dorp, onder leiding van hun pastoor, de Maagd om regen smeken. Waren de gebeden van de pelgrims zo vurig? Waren de gebeden van de priester zo goed gekozen? Maar een paar uur later viel er een stortbui over de streek, waarop de koster tegen zijn baas zei: "Meneer de priester, u hebt het middel te sterk gemaakt.
Er wordt gezegd dat ongetrouwde jongens moesten oppassen voor de meisjes van Montpetot, want die brachten hen naar de kapel en dan zouden ze getrouwd eindigen.

De matroos van Montpetot:
Dit is een klein houten beeldje dat met kunst is gesneden en waarvan de oorsprong teruggaat tot lang geleden
Volgens de overlevering zou een inwoner van Montpetot, DUMONT genaamd, dit beeld uit het Heilige Land hebben meegebracht. Het schip waarop hij zich inscheepte om naar Frankrijk terug te keren, werd door een storm overvallen en op een barbaarse kust geworpen. De Moren grepen DUMONT, beroofden hem van alles wat hij bezat, maar hij wist zijn kostbare standbeeld te behouden
Veroordeeld om als slaaf te dienen, leefde hij een lang leven van lijden en vernedering
Na deze beproeving slaagde hij erin zijn voogd wat vertrouwen in te boezemen door zijn zachtaardige karakter
Hij was werkzaam in de landbouw, met minder toezicht.
Op een dag, toen hij midden op het platteland was in de tijd van de hooioogst, weg van zijn geduchte gevangenbewaarder, overviel hem plotseling als een bliksemflits het idee om te vluchten. Hij besteeg een muilezel, galoppeerde weg, bereikte de oever van een rivier die moest worden overgestoken, bereikte met moeite de andere oever, en vervolgde tenslotte zijn reis gelukkig.
Bij zijn terugkeer in zijn geboorteland liet hij een oratorium bouwen en plaatste daar het heilige beeld waaraan hij zijn bevrijding toeschreef. Later werd dit oratorium vergroot en omgebouwd tot een kapel met altaar, waar de pastoor van de St. Pieter en de priesters uit de buurt vaak de mis komen opdragen.