Wandelende landschappen

Wandelende landschappen
In de voetsporen van Rousseau, Courbet, Renoir, Cézanne en anderen

"De kunstenaar moet te voet reizen", zei de schilder Pierre-Henri de Valenciennes in 1799.
In zijn ogen was dit zelfs een voorwaarde voor het schilderen van landschappen. Het is dit verband tussen landschap en wandelen, dat in de negentiende eeuw concreet vorm kreeg in de praktijk van het schilderen in de open lucht, op het motief, dat de tentoonstelling hier aan het licht wil brengen.
Van wandelen als filosofische oefening, bevorderlijk voor kennis en denken, tot de vrijwillige zwerftocht van kunstenaars in een bijna ondoordringbare wildernis, nodigt de tentoonstelling je uit om in de voetsporen te treden van deze schilder-wandelaars zoals Théodore Rousseau, Gustave Courbet, Auguste Renoir, Paul Cézanne en vele anderen.
Door het landschap te schilderen zochten deze kunstenaars, tegen de onaanvaardbare onverschilligheid van de wereld in, overal naar sporen van hun menselijkheid. Op zoek naar sporen van zichzelf en er een paar achterlatend...

De tentoonstelling heeft de uitzonderlijke steun van het Musée d'Orsay.

Samengesteld door Benjamin Foudral en Pierre Wat.