Verleden opnieuw samengesteld en aangevuld: for(t) intérieur

Thierry Boucton presenteert voor het eerst drie foto's op groot formaat in het Maison de l'Architecture.

Om hun formele strategieën te begrijpen, moeten we teruggaan naar de oorsprong van deze zeer bijzondere beelden. Het videowerk getiteld "Architecture anatomique en mouvement" ("Anatomische architectuur in beweging") was het uitgangspunt voor een grootschalige ruimtelijke installatie in Fort Beauregard in Besançon in 2014, "Extraits - de lieu(x) en lieu(x)" ("Extracts - van plaats(en) naar plaats(en)"), die ging over licht, de beweging van "lichamen", architectuur en landschap door middel van een complex apparaat, met als doel te laten zien hoe het lichaam en zijn bewegingen passen in een ruimte ...

We weten dat het lichaam als een matrix die kan worden geassimileerd aan architectuur een preoccupatie is geweest van vele samenlevingen, zoals te zien is in het werk van de architecten Vitruvius, Le Corbusier en vele anderen. Thierry Boucton doet hetzelfde en stelt een speciale opstelling voor binnen dit militaire gebouw.

In de video "Anatomical Architecture in Movement" richt de kunstenaar zich op een lichaam in beweging, door middel van een vorm die zowel martiaal als spiritueel is: tai chi chuan. Thierry Boucton legt de lichaamsbewegingen vast van een tai chi chuan beoefenaar die is uitgerust met lichtbakens, bewegingen die vier keer worden herhaald volgens de vier kardinale punten en over elkaar heen liggende opnames. De lichtpunten tekenen een bepaalde cartografie in ruimte en tijd. Het resultaat is een setting in licht, een setting in ruimte van gezichtspunten, een setting in situatie door de 108 verbonden bewegingen die de beoefening van tai chi chuan vormen. De beoefening van tai chi chuan is gebaseerd op de perfectie en efficiëntie van de plaatsing van de botten als geheel, waardoor het lichaam in staat wordt gesteld wortel te schieten (fundering), zich te oriënteren (plaatsing in de ruimte), weerstand te bieden (spelen met de structurele krachten van het lichaam in alle richtingen), fysieke energie te sparen, enzovoort. Voor de auteur behoren al deze grammatica en woordenschat tot het register van het gebouwde en de architectuur.

Voor de installatie "Extraits - de lieu(x) en lieu(x)" wordt het Fort Beauregard in duisternis gedompeld door de ramen te sluiten en verlicht door geperforeerde zeilen (pinhole camera's) op basis van stilstaande beelden uit "Architecture anatomique en mouvement". Het Fort wordt zo een waar astronomisch observatorium dat het licht van tijd en ruimte in beweging onthult.

Aan het einde van deze installatie wordt een eindexperiment uitgevoerd - de productie van drie fotografische lichtafdrukken op groot formaat - in het gebouw - een ruimte in het Fort die als camera obscura wordt gebruikt - om het landschap "stilstaand vanuit een bepaald gezichtspunt" te onthullen en vast te leggen met behulp van de pinhole-techniek(en).

Het is via een hele mise-en-scène dat in het Maison de l'Architecture opnieuw een gecomponeerd, opnieuw geactiveerd verleden wordt uitgespeeld, een verleden dat volgens de auteur een volwaardige rol speelt in de ontwikkeling en de groei van zijn denken.

Sinds 1996 houdt het werk van Thierry Boucton zich bezig met het gevoelig maken van plaatsen door middel van plaatsgebonden installaties. Voor hem hebben vragen stellen en evocatie altijd de voorkeur. Zijn manier van werken kan gemakkelijk vergeleken worden met die van de landschapsarchitect, die de ruimte in vraag stelt door er op alle mogelijke manieren mee te experimenteren om ze nog gevoeliger te maken.