Het watermeisje

Auteur Antoine Herniotte en regisseur Laurent Brethome lieten zich voor dit fantasiespel inspireren door L'Ondine de l'étang van de gebroeders Grimm. La Fille de l'eau begint in de duisternis van een wereld die instort: vogels vliegen niet meer, bomen groeien niet meer, zwart water heeft het zuivere beekwater vervangen, giftige mist de ochtenddauw. De hoop is vervlogen wanneer Léa, geboren uit hebzuchtige ouders met opgedroogde harten, chimera's, natuurfiguren, ontmoet die haar om hulp roepen. Haar ouders zijn machteloos om te voorkomen dat ze opgroeit, onthecht raakt en verlangt naar een andere wereld dan de hunne. In een sterk picturale setting, gehuld in natuurgeluiden en doorspekt met liederen, neemt deze inwijdende fabel over metamorfose het publiek mee als getuige. Wat is ons grootste goed? Staan we buiten de natuur en hoe kunnen we onze band met de natuur versterken in plaats van haar tot slaaf te maken? Welke betekenis kunnen we aan ons leven geven?