In het westen

Na Un homme qui fume c'est plus sain in 2021 is hier een van de nieuwste producten van het Bajour-collectief, ook over het thema familie. Stéphane, Yan en Eliza krijgen te maken met de gewelddadige dood van een broer, Hugo, en een zus, Esther, in een brand. Eerst willen ze vergeten, hun herinneringen kwijtraken. Het is een vergeefse poging om rouw te vermijden, want de doden komen altijd terug, als spoken. In dit bad van lijden drijft een prachtig liefdesverhaal, een baken van zoetheid dat het toneel verlicht met resten houtskool, waardoor het de vreemde indruk wekt door de vlammen te zijn verteerd. De spanning stijgt tussen het verlangen om te wissen en het verlangen om te schrijven, om het geheugen te cultiveren waar zoveel wonden wortel schieten. In een inventief, zeer visueel decor trekt het Collectif, met zijn opmerkelijke gevoel voor tekst en improvisatie, het publiek mee in de as van de familiehaard zonder ooit de humor, vreugde, zorgeloosheid en hoop te vergeten.